Pluimenfestival

Er gaat niets boven de lokale politiek. Net als je denkt te weten hoe de hazen lopen, kun je toch weer worden verrast. Toen ik onlangs na een weekje downloaden in Franse sferen weer plaatsnam in het persbankje voor de gemeenteraadsvergadering, was ik door de verslaglegging van mijn waarnemer bij de opinieronde gelukkig al een beetje voorbereid op de ongekende tevredenheid die zich plotseling bij het gemeentebestuur heeft geopenbaard over het te voeren beleid.

Jarenlang vlogen coalitie en oppositie elkaar bij de bespreking van de Kadernota traditioneel flink in de haren en werd het college scherp de maat genomen, maar in deze nog prille nieuwe raadsperiode was er vooral lof voor elkaar en applaus voor jezelf. Het is even wennen.

Hulde aan de inzet van het ambtelijke apparaat voor het produceren van de nota waarin het college de (financiële) koers uitzet voor de komende jaren, roem voor het daarin op het allerlaatste moment nog verwerken van belangrijke inhoudelijke coalitiepunten en lof voor het oude college dat geen financiële ergernis had achtergelaten. Het werd in de raadsvergadering allemaal nog eens herhaald. Vooral de blijheid van GBS-voorman Henk Brons leek bijkans geen grenzen te kennen. Niet eerder heb ik een fractievoorzitter van een coalitiepartij in de wij-vorm horen praten over de inhoud van een Kadernota.

Even vroeg ik mij af of Brons in de pluralis majestatis (het Koninklijk meervoud) sprak, maar gaandeweg zijn juichrede over de Kadernota werd steeds duidelijker dat de voorman van de grootste coalitiepartij en het college gewoon één zijn. Alle pluimen die werden uitgedeeld voor het vernieuw(en)de beleid en het nu nog betere bestuur deelde hij dus in feite uit aan zichzelf. En het waren er nogal wat kan ik u verzekeren.

Brons had figuurlijk gesproken zo kunnen meedansen met de Surinaams-Antilliaanse brassband die zo spraakmakend optrad tijdens de laatste feestmarkt. Ik zou hem de string willen ontraden, maar wat zou het leuk zijn wanneer de voorman van GBS de volgende keer zelfgepluimd en swingend lekker gaat meedoen met de exotische verendames. Zoveel nieuw elan en goedgemutstheid in het gemeentebestuur is iets om uit te dragen en te vieren.

Bovendien is GBS, getuige het reeds veelbezongen coalitieakkoord, ook nog eens de partij van meer feestjes in het dorp.

Misschien moeten we die brassband alvast vastleggen voor het onthalen van een nieuwe burgemeester, als Scherpenzeel met een solide toekomstvisie de Provincie ervan weet te overtuigen dat we hier over voldoende bestuurskracht beschikken om onze eigen gemeentelijke broek op te blijven houden.

Als dat lukt mag wat mij betreft het hele gemeentebestuur zichzelf in de veren steken en met tromgeroffel en koperblazers in een streetparade door het dorp trekken om hun succes te vieren. Lekker schudden met die heupen en trillen met die billen op het Scherpenzeelse pluimenfestival.

Na zoveel cultuuromslag in de gemeenteraad is niets meer onmogelijk.

Margreet Hendriks