Afbeelding
Janneke Hek

Orgelpijpen: van potlood tot 5 meter

13 november 2018 om 06:21 lokaal

SCHERPENZEEL In een lange rij liep groep 5 van de Wittenbergschool vrijdagmiddag naar de Grote Kerk. Daar gingen ze op onderzoek uit met behulp van een vragenboekje. Ook werd het orgel van dichtbij bekeken en vooral beluisterd. De grafstenen op de vloer van de kerk maakten veel indruk op de kinderen. En ook de gebrandschilderde ramen werden goed bekeken. ,,Welke vind jij het mooiste?".

Ieder jaar bezoekt groep 5 deze kerk om meer te weten te komen over de historie ervan. De kerk heeft een lange geschiedenis. Er is niet precies bekend wanneer het gebouwd is, het jaar 1342 is genoemd als begindatum maar niet definitief. Begonnen als Rooms-Katholieke Kerk, werd het tijdens de Reformatie een Hervormde Kerk en tegenwoordig zijn er op zondag diensten van de PKN-gemeente van Scherpenzeel.

Toen de Duitsers op 10 mei 1940 Nederland binnenvielen, werd er in Scherpenzeel zwaar gevochten, waarbij ook de kerk drie keer werd geraakt. Op zondag 22 april 1945 zetten Duitse soldaten het gebied rond de kerk af. Om 18.30 uur bliezen de Duitsers de kerktoren op, welke direct op de kerk viel. De kerk werd voor een groot gedeelte verwoest. De wederopbouw van de kerk verliep als gevolg van de winterse omstandigheden en materiaalschaarste langzaam.

STUIVEND PUIN Op 4 mei 1947 onthulde burgemeester Hoytema van Konijnenburg een gedenksteen met daarop de tekst: 'Door 's vijands woest geweld verging mijn eerste wezen. Doch 'k ben uit stuivend puin in ouden trant herrezen.' Deze tekst werd door de groep 5-leerlingen vrijdagmiddag over geschreven in het antwoordenboekje. ,,Wat een moeilijke woorden. Zo praatten ze toen zeker", merkt een kind op. ,,En waarom heeft de vijand dit gedaan dan? En wie was die vijand dan? O, de Duitsers. Nou, ik vind het maar raar dat je een kerk sloopt hoor", voegt een ander toe.

Binnen in de kerk verwonderden de kinderen zich over de maat van de grafstenen op de vloer in de kerk. ,,Best klein". Ze mochten met een wit papier en vetkrijt namen van de stenen overnemen door het papier erop te leggen en met krijt er overheen te wrijven. De ramen van de kerk leverden bewondering op. ,,Kijk daar, een lammetje. En daar een duif. En de ark van Noach".

ORGEL Het orgel van de Grote Kerk bevindt zich bovenin. De kinderen liepen over de oude trappen naar boven en vonden een plekje rond het orgel. Organist Wilfred Folmer zette zich achter de toetsen en liet de kinderen kennismaken met de muzikale mogelijkheden van het kerkorgel. ,,De muziek komt uit deze pijpen. De kleinste pijp van het orgel is zo groot als een potlood, de grootste is wel vijf meter lang. En ik kan van heel hoge tonen naar heel lage tonen spelen". Hij demonstreerde dit met een uitvoering van 'Altijd is Kortjakje ziek' wat luidkeels meegezongen werd. Aan het eind van de excursie zong de klas nog een psalm en het lied 'Een vaste burcht is onze God'. Begeleid door het kerkorgel klonk dit indrukwekkend. Een meisje uit de klas mocht als laatste haar kunnen laten horen op het orgel.

De gebrandschilderde ramen oogsten bewondering.
advertentie
advertentie