Jelle Staal schiet sores van zich af

SCHERPENZEEL Getergd, dat was Jelle Staal bij zijn invalbeurt tegen Lunteren. De spits van Valleivogels werd na zijn basisplek tegen VVOP in de volgende streekderby verbannen naar de bank. Tien minuten voor tijd kreeg Staal toch nog zijn kans en haalde zijn gram met de winnende treffer: 1-0. ,,Hier kan ik wel aan wennen."

Thuissupporters maakten tijdens de warming-up nog een dolletje met Staal, die natuurlijk aangaf dat het goed zou komen. Hij zou de 1-0, verdiend omdat Valleivogels steeds meer aandrong, scoren. Het was misschien wel tegen beter weten in, want een veelscorende spits is Staal nog niet. Hij had tot zaterdag pas twee keer het net gevonden. ,,Vorige week miste ik in de derde minuut nog een grote kans. Je weet dat je afgerekend wordt op doelpunten."

Coach Rob van den Broek zette Staal dus op de bank, ook omdat Rémon Liefting weer volledig fit was. De aanvoerder speelde op het middenveld, Jimmy de Greef een linie vooruitgeschoven werd. ,,Ik was honderd procent getergd. Niet omdat ik de trainer niet begreep, maar omdat ik zijn ongelijk wilde bewijzen."

Staals eerste balcontact was nog waardeloos. Zijn aanname op de borst leidde balverlies in. Bij de tweede gebruikte hij zijn lichaam wel goed. Hij hield Lunteren-aanvoerder Tom Cozijnsen van zich af, liet de bal een keertje stuiteren en poeierde van dichtbij raak. Valleivogels juichte, want de code van de defensie van Lunteren was eindelijk gekraakt.,,Ik had die bal eigenlijk moeten hebben. Hij ging tussen m'n benen door", analyseerde Brian Bakkenes. De keeper van Lunteren speelde eerder ook op De Bree-West. ,,Valleivogels verdiende die goal wel. Wij probeerden vooral tegen te houden."

Twee keer waren de Lunteranen kansrijk. Voor de pauze mocht Freek van Wijk aanleggen voor een strafschop, nadat Valleivogels-keeper Sven Hardeman Thom Rijnders eerst van scoren had afgehouden en vervolgens haakte. Van Wijk schoot slap in, Hardeman redde bekwaam. Robert van den Broek was na rust uit een corner dichtbij de 0-1.

Vogels stelde daar meer voetbal en kansen tegenover, lange tijd zonder resultaat. Het bood Staal de kans om eens te excelleren en de sores van zich af te schieten. ,,Ik heb als spits niet veel taken, behalve scoren. Ik ben blij dat ik belangrijk voor de ploeg was."