Herdenking Renswoude: 'stemmen uit het verleden spraken'

RENSWOUDE Niet alleen herdenken, maar ook gedenken was de boodschap tijdens de dodenherdenking in Renswoude. Gedenken opdat wij niet vergeten.

De stemmen uit het verleden spraken uit de gedichten die voorgedragen worden en ook tijdens de meditatie bleek dat de oorlog nooit voorbij. Tijdens de herdenkingsdienst in de Gereformeerde kerk stond dominee Hameete van de Koepelkerk stil bij het belang van gedenken en herdenken.

HUIVERINGWEKKEND ,,De Tweede wereldoorlog is voor onze kinderen verder weg dan voor ons en de generaties voor ons. Hitler betekent voor sommige kinderen net zo lang geleden als Napoleon. Daarom is herdenken belangrijk, het is niet gemakkelijk, maar juist huiveringwekkend. Toch is de machtige hand van God overal zichtbaar. Toen het volk Israël uit Egypte werd bevrijd en toen wij van de Duitsers werden bezet, Hij had er de hand in", aldus Hameete.

Hij wees op de kostbare vrijheid die Nederland kent. En zeker in het licht van de wereldgebeurtenissen is dat bijzonder te noemen, vond hij. Tot slot wees hij erop hoe belangrijk het is om je naaste lief te hebben en geen eigen ideologie aan te hangen.

Hierna droeg Sabien, een leerlinge van christelijke basisschool De Stifthorst, haar gedicht voor. Haar slotregels waren: ,,Wij mogen blij naar buiten, en onze vrijheid uiten". Hierna werd afgesloten met gebed en het hardop uitspreken van het Onze Vader. De stille tocht werd vervolgens buiten opgesteld en aangevoerd door Harmonievereniging Ons Genoegen.

Met een stemmig tromgeroffel liepen de deelnemers aan de tocht richting het monument bij de rotonde.

GROTE MENIGTE Daar had zich al een grote menigte verzameld in een cirkel rond het monument. Ons Genoegen speelde verschillende stukken terwijl het wachten was op de klok van acht uur precies. Sommige kinderen vonden het wachten wat saai worden en kletsten gezellig op de grond met elkaar. Ook was de temperatuur reden voor veel aanwezigen om hun jas of sjaal wat strakker om zich heen te doen.

LAST POST De klanken van de Last Post kondigden het begin van de twee minuten stilte aan. Tijdens de stilte was hier en daar een huilend kind, een kuch of een blaffende hond te horen.

Het einde van de herdenking werd aangeduid door een sirene van de brandweerkazerne. Hierna las Sabien opnieuw haar gedicht voor, geflankeerd door burgemeester Petra Doornenbal.

De burgemeester las de lijst met allen die gesneuveld zijn in Renswoude.

BOMBARDEMENT Zo refereerde ze aan het neerstorten van de Halifax waarbij diverse Engelsen omkwamen. Het noemen van hun rangen en leeftijden maakte duidelijk dat sommige nog jongens waren. Ook de Renswoudse slachtoffers van het bombardement op de Dorpsstraat en de gefusilleerde dorpsgenoten bleven niet onvermeld. Rondom de bevrijding kwamen ook nog mensen om, waaronder lokale inwoners en Britse militairen.

Jantine van Ginkel droeg vervolgens een gedicht voor, waarin ze onder meer zei: 'In deze twee minuten leven de verhalen van toen'. Het neerleggen van de kransen door het gemeentebestuur, de Oranjevereniging, nabestaanden van Gerard Lagerweij, de Historische vereniging en twee leerlingen van de Stifthorst werd gevolgd door het leggen van bloemen door wie dat wilde. Hierna werd het Wilhelmus gezongen en werd de herdenking afgesloten.