Klas van 1946 neemt kijkje in nieuwe Glashorstschool

SCHERPENZEEL In 1946 zaten zij met elkaar in de schoolbanken van de Glashorstschool en dit jaar zijn of worden zij allemaal 80 jaar. Maar liefst 32 oud-klasgenoten kwamen woensdag 22 mei in Scherpenzeel bijeen voor een reünie. ,,Veel? Dat valt eigenlijk wel mee hoor als je bedenkt dat we destijds met 62 kinderen in de klas zaten'' zegt Jan Konijn. ,,Tegen elkaar aangepropt in de banken en vooraan zat je ongeveer met je neus onder het schoolbord.''

Margreet Hendriks

Het was niet zo dat deze 32 van de 34 nog in leven zijnde oud-klasgenoten elkaar weer meteen herkenden bij aankomst in Hoeve De Beek, waar de reünie in de ochtenduren van start ging. Daar had het organiserend comité, bestaande uit Jan Konijn, Margje Kwakernaak en Piet Osnabrugge, slim op ingespeeld door voor alle deelnemers naambordjes te maken met de achternaam waaronder zij ruim 70 jaar geleden op school zaten. Hoewel een deel van de oud-klasgenoten nog in Scherpenzeel woont zijn anderen in de loop der jaren elders terecht gekomen. Maartje van den Top verhuisde al in haar jaren op de Glashorstschool naar Hoevelaken. ,,Ik vond het vreselijk, want ik wilde hier toen helemaal niet weg'' herinnert zij zich. Ze vindt het in elk geval leuk om even terug zijn in het dorp van haar vroege kinderjaren om bijeen te komen met haar oud-klasgenoten. Willy van Kampen uit Barneveld geniet duidelijk ook van het ophalen van herinneringen aan haar schooltijd in Scherpenzeel. Een andere Willy uit de klas, Willy Weenink heeft haar thuis gevonden in het Limburgse Weert. Voor haar is het bezoek aan de nieuwe Glashorst extra bijzonder, want haar grootvader was namelijk de eerste bovenmeester van deze school. ,,Hij woonde hiernaast, in het toen nog aan het schoolgebouw grenzende woonhuis. Maar toen ik hier op school kwam was meester Klei inmiddels het hoofd.''

Meester Klei staat nog in ieders geheugen gegrift. ,,Dat was de Big Boss en daar had je ontzag voor'' weten alle oud-leerlingen nog. Van de herinneringen aan de andere toenmalige leerkrachten is vooral Meester Ipenburg blijven hangen. ,,Wat kon die slaan. Handen op tafel en met de lat als je wat verkeerds deed.'' Er wordt nog hartelijk gelachen om die keer dat Meester Ipenburg zo boos was dat hij de lat door de klas smeet, maar per abuis ook het raam aan diggelen gooide. Leerlingen aan het oor trekken of een schop geven was in die tijd ook niet vreemd. Ipenburg zou zich ook bij het schoppen een keer zijn tegengekomen toen hij met zijn voet per ongeluk ook de deurpost raakte en daarbij twee tenen brak.

Huidig Glashorst-directeur Jan Bos hoort de verhalen over andere tijden school glimlachend aan. ,,Dat zou nu echt niet meer kunnen'' weet Bos die zelf inmiddels ook al weer 46 jaar in het onderwijs rondloopt en in die tijd de mondigheid van kinderen alleen maar heeft zien toenemen. ,,Een goede zaak'' vindt Bos die de bijzondere bezoekers vertelt dat ook het onderwijs in de loop der jaren een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. ,,Het gaat niet meer alleen om kennisoverdracht zoals taal en rekenen, maar ook om de kinderen vaardigheden aan te leren zoals het (verantwoord) omgaan met de (gevaren van de) digitale wereld. De computer zal nu eenmaal een steeds grotere rol gaan spelen in ons bestaan.'' De vooruitgang heeft volgens Bos ook wel wat nadelen omdat de nieuwe generatie zonder hulp van een navigatiesysteem in de auto vaak maar moeilijk de plaats van bestemming weten te vinden.

Dat wordt door de oude garde van de Glashorstschool, die zich de overhoringen van de blinde landkaart herinnert en de in het hoofd gestampte rijtjes van belangrijkste plaatsen per provincie nog moeiteloos kan oplepelen, volmondig beaamd. ,,Op school moesten we ook altijd een psalmversje leren'' wordt opgemerkt. Maar dat is op de Glashorstschool nog steeds zo, weet Bos te melden. Al naar gelang hun kerkelijke achtergrond mogen de leerlingen daarbij kiezen voor de oude of nieuwe berijming. Om de zang niet al te rommelig te maken wordt dit om de beurt ten gehore gebracht, stelt Bos zijn gehoor gerust.

Voordat de groep terugkeert naar Hoeve De Beek om onder het genot van een hapje en een drankje nog even met elkaar na te praten wordt het nieuwe schoolgebouw nog even verkend. Het is al weer het derde schoolgebouw op deze locatie. De oorspronkelijke Glashorstschool, waarop de klas van 1949 nog school ging, werd al in de zestiger jaren vervangen door een ander gebouw en op diezelfde plek staat nu het moderne onderkomen met elf lokalen dat in februari van dit jaar in gebruik is genomen. ,,Wij hadden acht lokalen'' zegt Jan Konijn. ,,Zeven klassen en een klas acht voor de kinderen die na school direct wilden gaan werken, maar nog korte tijd leerplichtig waren. Zo was dat toen.''

Dat de Glashorst nog steeds op de oorspronkelijke plek is gevestigd doet de oud-leerlingen deugd. De ruime lokalen en de vele beeldschermen doen echter in niets meer denken aan de klaslokalen van vroeger. ,,Een wereld van verschil'' beaamt de klas van 1946. ,,Maar ook in onze tijd was de Glashorst een prachtige school hoor.''