Jan van Elst herdacht door Scouting

SCHERPENZEEL Jan van Elst die jarenlang betrokken was bij Scouting Scherpenzeel en omstreken, overleed maandag 30 september.

'Einde spoor' wordt bij scouting gebruikt als teken dat de (speur)tocht ten einde is, maar ook als een lid van scouting overlijdt. ,,De tocht van Jan van Elst, oud-hopman, leider en oubaas is onlangs geëindigd", laat de scouting weten.

ERELID Van Elst startte in 1966 als vaandrig (leiding) bij de nieuwe speltak van padvinderij de Willaergroep. Hier wordt hij in 1970 de hopman. In 1973 veranderde 'padvinderij en verkennerij' in scouting. Van Elst ontvangt op 27 april 2007 een koninklijke onderscheiding voor zijn inzet voor de Scouting in een periode van 42 jaar. Hij geeft op 28 april 2007 het stokje door aan Wim Sangers, waarna hij erelid van de vereniging werd en de functie Oubaas kreeg. Deze functie wordt maar aan enkele mensen gegeven. Om deze te verkrijgen moest hij bewijzen dat hij van alles binnen de Scouting op de hoogte was. ,,Voor Jan was dit niet zo moeilijk, hij had met zijn ervaring en met zijn gezag meer dan vierhonderd jongens binnen Scouting een mooie en leerzame tijd gegeven. Jan wordt herinnerd als een markante persoonlijkheid", blikt secretaris van de scouting, Marianne Krens terug. ,,Hij hield van gezelligheid, kaarten, samen met de leiding weekendjes houden, maar zocht ook weleens de stilte op door in Loosdrecht te gaan vissen.''

De verkenners die bij Van Elst in de groep hebben gezeten, omschrijven hem als een vaderfiguur, rechtvaardig, behulpzaam en een aanpakker. Hij had altijd en voor iedereen een luisterend oor, sprong in de bres voor verkenners die een fout hadden gemaakt. Hij was betrokken en meelevend, maar ook eigenwijs en eigenzinnig. Hij leerde zijn verkenners om door te zetten, niet kleinzerig te zijn maar juist aan te pakken en door te zetten.

OUD_MARINIER ,,Dat Jan een oud-marinier was, kwam in zijn manier van leidinggeven zeker terug. Tijdens kampen moesten de verkenners, ongeacht de buitentemperatuur, zich met ontbloot bovenlijf met koud water wassen. Uiteraard kon dan de dagelijkse ochtendgymnastiek niet ontbreken. Als de trompet schalde, moesten de leden zo snel mogelijk(in sportkleding uit de tent komen en aantreden", herinneren de scouts zich levendig.

Van Elst is een leermeester geweest voor jongens die bij hem als verkenner in de groep hebben gezeten. Zo hebben zij onder meer geleerd om te organiseren, te plannen, te budgetteren, leiding te geven, grenzen te stellen, problemen op te lossen, te improviseren en te motiveren. Huidige hopman Wim Sangers: ,,Zonder hem was ik niet wie ik nu ben. Het was me een eer om zijn taak als Hopman over te nemen."

Van Elst was ook een echte ritselaar aldus de scouts. Hij wist altijd overal korting te krijgen, kende alles en iedereen en regelde zodoende allerlei opdrachten om geld te verzamelen. Zo zijn er folders rondgebracht en is er jaren oud papier opgehaald om de kas van de verkenners te vullen. Er zat op een gegeven moment zelfs meer geld in deze kas dan in die van het groepsbestuur.

Dat hij ook van (vers) eten hield, is algemeen bekend. In 1966 had hij een hoeveelheid boerenkool van zijn tuin en heeft dit in zijn schuur geserveerd aan zijn verkenners. Dit moment is uitgegroeid tot een jaarlijks terugkerende traditie voor heel Scouting Scherpenzeel waar tegenwoordig ruim 350 leden en ouders bij aansluiten.