Spiegel

De gefrustreerde berichten woensdagmorgen op Facebook van de fractievoorzitters van CU en PRO, dat zij niet door de krant zijn benaderd voor een reactie op de collegecrisis, raken kant nog wal. 

Zowel Marieke van de Beek is dinsdag (om 17.23 uur) net zoals Willem Schuur (om 18.30 uur) door mij gebeld. In het eerste geval heb ik een voicemail bericht ingesproken met het verzoek mij terug te bellen en in het andere geval had ik een huisgenoot aan de lijn. Ook hebben beide fractievoorzitters bijtijds in de avonduren nog een mail gekregen met het verzoek om een reactie. Daarbij heb ik aangegeven dat ik die avond ook nog andere verplichtingen had en daardoor waarschijnlijk lastig telefonisch bereikbaar zou zijn; reden waarom ik een schriftelijke reactie heb geopperd. 

Hierop is door beiden pas de volgende dag gereageerd. Op dat moment was echter de kopij in de hele vroege ochtenduren van woensdagmorgen vanwege deadlines bij de redactie ingeleverd. In het (oorspronkelijke) en door hen direct gewraakte artikel stond trouwens keurig vermeld dat getracht was beiden te bereiken, maar dat dit niet was gelukt. 

Het alsnog later (moeten) toevoegen of publiceren van een reactie van mensen die niet tijdig bereikt konden worden, kan door dit soort omstandigheden in de krantenwereld soms voorkomen. Zeker in hectische publicitaire tijden van politieke bestuurscrises wanneer ook de dagbladuitgaven tijdig moeten worden bediend. Jammer, liever niet, maar soms helaas onvermijdelijk. En als je dit ook helder in het artikel aangeeft, is er niks mis mee. Dat geldt niet voor direct losgaan met suggestieve beschuldigingen op sociale media over gekleurde journalistiek. 

Fijn om te horen dat Schuur ook nog een mobiele telefoon heeft waarop hij 24/7 bereikbaar is voor politieke zaken; misschien was het een goed idee geweest om dit nummer ook te laten noteren bij zijn contactgegevens op de gemeentelijke website. 

Wat betreft het openbare slachtofferschap van Marieke van de Beek dat het telefoonnummer dat haar belde haar onbekend was en zij tenslotte ook nog een baan heeft prima. Maar geef dan die drukke baan de schuld dat je niet in staat bent om je voicemail berichten af te luisteren of je mailbox te checken om te zien of er deze politiek tumultueuze tijden nog zaken zijn die kennelijk snel actie of reactie behoeven. 

Van de Beek en Schuur hadden er ook nog een lichtpuntje in kunnen zien dat de beide wethouders van hun partijen, wel in de krant hun zegje hadden kunnen doen. Helemaal zonder exposure hoefden CU en PRO in de berichtgeving het dus niet te stellen. En hun verlate reacties zijn vervolgens keurig door de redactie van de krant direct aan het bewuste artikel toegevoegd.

Ik weet dat de gemoederen in een politieke crisis snel hoog op kunnen lopen. Maar om de waarheid zo te draaien dat je er een complot van kunt maken, zegt in dit geval meer over de personen in kwestie dan over de zorgvuldigheid van de lokale journalistiek. Als het om een gekleurd beeld van de werkelijkheid gaat zou ik ze aanraden maar eens goed in de spiegel te kijken.