Het met veel tamtam aangekondigde kieskompas, dat de provincie wil gebruiken om het draagvlak te duiden voor de drie verschillende toekomstvarianten voor Scherpenzeel die men op tafel heeft gelegd in het zogenoemde open overleg van de arhi-procedure, heeft inmiddels al heel wat wenkbrauwen doen fronsen. De mededeling vooraf, dat het nadrukkelijk géén peiling betreft over zelfstandigheid, samenwerking en/of samenvoeging van gemeenten is bijna overbodige informatie als je doorklikt naar de vragenlijst. Wat je geslacht, politieke voorkeur bij de laatste landelijke verkiezingen, opleidingsniveau en persoonlijke situatie van doen heeft met de toekomst van Scherpenzeel en/of Barneveld is volstrekt onduidelijk. De vragen om aan te geven of je vertrouwen hebt in je familie en vrienden, je buren en mensen in het algemeen hebben meer weg van een psychologische evaluatie, dan te maken met waar dit onderzoek formeel voor is bedoeld. In welke van de drie voorliggende toekomstvarianten gaat de provincie een 45-jarige werkende man plaatsen, die niet naar de kerk gaat, één keer per week de sporthal bezoekt, alle vertrouwen heeft in zijn buren, de lokale politiek met argwaan bekijkt, over een rijke fantasie beschikt en nog nooit in zijn leven een petitie heeft ondertekend? Het verbaast me nog dat deze persoon niet hoeft in te vullen of zijn rechtervoet groter is dan zijn linker. Of dat hij links- of rechts-dragend is.
Bij de combinatie van stellingen over wat je belangrijk vindt in een gemeente is gelukkig nog wel enige relatie te leggen met de achtergrond van het onderzoek. Deze zijn echter zo opgesteld of liggen zo in elkaars verlengde, dat er nauwelijks een zinnige keuze te maken is. ‘Ambtenaren die een sterke band hebben met de lokale samenleving of desku..
