Jan van Kampen trots op Kulturhus
20 oktober 2009 om 00:00 NieuwsJan van Kampen werd wethouder na de verkiezingen van maart 2006. Toen hij aantrad was zou de Breehoek eigenlijk gewoon een sporthal worden. Hij introduceerde de gedachte van het Kulturhus, waarin bijvoorbeeld ook de openbare bibliotheek en de muziekschool een plaats zouden krijgen. In de zomer van 2008 moest Van Kampen aftreden als wethouder. Toen was de bouw van het gebouw in volle gang. Teun van de Weert heeft het stokje daarna met verve van zijn voorganger overgenomen.
,,Toen we besloten hadden dat we een Kulturhus wilden hebben, zijn we om de tafel gaan zitten’’, legt Van Kampen uit. ,,Toen hebben een lijst gemaakt van activiteiten die we in het gebouw wilden hebben. Het kostte veel moeite om mensen te overtuigen. Alfred Haaksma, de directeur van de openbare bibliotheek, was direct een vurige voorstander.’’ Het interview wordt gehouden in het grand café van De Breehoek. Haaksma loopt op dat moment net binnen om koffie te halen. ,,Ik ben inderdaad een groot voorstander om samen activiteiten te organiseren. Dat is de Kulturhus gedachte. Die moet nog groeien, maar het begin is er.’’
Even later passeert Klaas van Heeringen, de manager van het Kulturhus. Hij vertelt dat de grote trappen in de hal al een keer gebruikt zijn als tribune voor een voorstelling. Van Kampen is helemaal enthousiast als hij dat hoort. ,,Ik heb dat idee opgedaan in Olst. Daar zaten kinderen tijdens mijn bezoek op de trap naar een voorstelling te kijken. Het werkt zoals ik bedacht heb. Geweldig’’, straalt hij.
De bouw van het Kulturhus ging met veel problemen gepaard. Zo moest het pand op 1 januari 2008 gereed zijn om een Europese subsidie binnen te halen. ,,Toen heb ik aan gedeputeerde Esmeijer verteld dat we dat niet gingen halen. Hij gaf de toezegging dat hij er alles aan zou doen dat het pand op 1 oktober 2008 casco gereed moest zijn voor de subsidie. De raad wilde het zwart op wit hebben. Ze vonden dat ze niets aan deze toezegging hadden. Daar was ik het niet mee eens. Het pand staat er en de subsidie is er gekomen. Die toezegging was dus wel degelijk iets waard.’’
De aanbesteding zorgde ook voor veel hoofdbrekens. De laagste inschrijving was nog veel hoger dan de raad toegestaan had. ,,Ik ben toen met mijn collega’s De Ridder en Heitink naar de aannemer gegaan. De burgemeester wenste ons succes toen we weggingen. ‘
Ze zei dat ze niet verwachtte dat we succes zouden hebben. De aannemer heeft met minder winst genoegen genomen. Het pand is iets minder luxe uitgevoerd en toen kon het allemaal wel’’, vertelt van Kampen. ,,Het was feest toen het gelukt was.’
Ook over de exploitatie is hard geknokt in de gemeenteraad. Die wilde geen cent in de exploitatie steken. ,,Ze waren bijzonder kritisch op mijn voorstel. Nadat ik afgetreden was, kwam mijn opvolger met hetzelfde voorstel. Dat werd toen zonder discussie aangenomen. Tja, wat moet je daar nou van denken’’, zegt Van Kampen. ,,Mensen die eerst tegenstemden, waren het er nu ineens wel mee eens.’’
Zijn voorganger Huub van der Erve heeft zich ook al met het nieuwe gebouw beziggehouden. ,,Er was al een bouwvlak getekend. Daar moesten we binnen blijven, anders zouden we de hele procedure opnieuw moeten doen. Buurtbewoners zouden dan weer bezwaar gemaakt hebben. Dat had veel tijd gekost.’’
Als wethouder maakte Van Kampen de eerste vergadering van de Programmaraad mee. ,,Er was veel weerstand. Niet iedereen zag het zitten. Gelukkig zagen enkele instellingen de voordelen wel. Langzaam maar zeker is het enthousiasme gegroeid. Uit andere plaatsen hoorde ik al dat men in het begin tegen zo’n nieuw idee aanhikt, maar als het er staat is men wel enthousiast. Voor de opening wordt het Kulturhus al druk gebruikt. Er worden al veel plannen gemaakt.’’
Van Kampen kijkt tevreden naar kinderen die in de sporthal gymen. ,,Ze spelen met een schommel. Dat heb ik nog nooit gezien’’, zegt hij. ,,Je hebt een mooi uitzicht uit het café op de sporthal.’’
Ook de plek bij de bibliotheek om tijdschriften te lezen, wordt al gebruikt. Van Kampen lacht als hij dat ziet. ,,Ik kom veel mensen tegen die me feliciteren omdat het gebouw er staat. ‘Het is je toch maar gelukt’, roepen ze. Ik hoorde twee jongetjes zeggen: ‘Dit gebouw past niet in Scherpenzeel’. Dat heb ik opgevat als het is eigenlijk te mooi voor Scherpenzeel. Dat vind ik het mooiste compliment.’’
