De Breehoek hét politieke item van 2015

29 december 2015 om 00:00 Nieuws

SCHERPENZEEL Burgemeester Visser noemt het één van de belangrijkste politieke beslissingen van Scherpenzeel in 2015: het overeind houden van Kulturhus De Breehoek. Hoe tevreden men hiermee kan zijn moet de toekomst leren. Sinds de opening in 2009 heeft het Kulturhus nooit zonder problemen gedraaid en heeft zich, mede daardoor, bestuurlijk gezien ontpopt als een pijnlijk wespennest waaruit het venijn voorlopig nog niet verdwenen lijkt te zijn.

Margreet Hendriks

Bouwfouten, steeds groter wordende exploitatietekorten, hoog oplopende meningsverschillen over het (financiële) management tussen de gemeente en de achtereenvolgende stichtingbestuurders, ontevreden gebruikers en ambtelijke bureaus die dreigen te bezwijken onder de stapels interne en externe onderzoeksrapporten. Kulturhus De Breehoek is voor Scherpenzeel altijd een zorgenkindje geweest. Na een flink uit de hand gelopen bouwbudget staat er bij de entree naar het centrum van het dorp een multifunctioneel gebouw dat door vriend en vijand als 'te groot voor Scherpenzeel' en 'bijzonder onpraktisch ingedeeld' wordt betiteld. Naast de beroerde omzetcijfers van het Kulturhus kampt het pand met een lekkende vloerverwarming in de sportzalen, vochtschade en veel te hoge energiekosten. De raadscommissie- en gemeenteraadsvergaderingen in De Breehoek worden verder regelmatig ontregeld door een haperende geluidsinstallatie en forse problemen met de wifi verbinding.

In Scherpenzeel is men altijd redelijk optimistisch geweest over de potentiële opbrengsten die in De Breehoek gerealiseerd zouden kunnen worden. De gemeentelijke subsidie van 39.000 euro per jaar is echter nooit voldoende geweest voor een sluitende exploitatie. Hoewel er tussentijds regelmatig door de gemeente geld is bijgelapt, blijkt het Kulturhus jarenlang het hoofd boven water te hebben gehouden door af en toe een greep te doen in de pot met reserves voor onderhoud van het gebouw en de jaarlijkse BTW-teruggaven.

Gevolg: in 2015 moest men constateren dat de tent op het randje van faillissement balanceerde. Geen cent meer in de pot voor onderhoud en ernstige liquiditeitsproblemen. Ook in het stichtingsbestuur was het kommer en kwel. Nadat de eerste Raad van Toezicht eind 2013 het bijltje erbij neer had gegooid vanwege een laaiend conflict met de gemeente over het (financiële) reilen en zeilen van De Breehoek, verging het hun opvolgers in 2015 niet veel beter. De nieuwe beoogd voorzitter van de RvT, Wim Werkman, hield het al voor gezien voordat hij officieel zou aan treden en ook de twee inmiddels benoemde leden hadden, vanwege de afwijzing van het door hen gewenste sanering- herfinancieringsplan door de gemeenteraad, geen vertrouwen meer in de samenwerking met de gemeente. Een deel van de sanering, zoals het vertrek van directeur Erica van den Brandhof en een deel van het horecapersoneel, was toen al in gang gezet.

Om te proberen het Kulturhus van de ondergang te redden is de gemeenteraad in 2015 akkoord gegaan met een extra investering van ruim een half miljoen euro. De basis is een ambitieus ondernemingsplan, waarin gebruikers en gemeente meer invloed moeten gaan krijgen op de bedrijfsvoering. Een geprognosticeerde groei van de omzet zou het jaarlijkse exploitatietekort in de komende drie jaar moeten laten aflopen van 120.000 naar 35.000 euro per jaar. Er is een door de gemeente voorgedragen interim-manager aangesteld voor de duur van een half jaar en het ambtelijk apparaat is versterkt met een parttime Kulturhus-begeleider.

Bruisen doet het Kulturhus nog niet; gisten evenwel als vanouds. De dit jaar opgestapte RvT is onder leiding van de nimmer benoemde voorzitter onlangs op oorlogspad gegaan omdat zij zich beschadigd voelen door de handelswijze van wethouder Margo van de Fliert. Directe aanleiding is het via de raadscommissievergadering uitgelekte conflict over twee declaraties van 4500 euro die Werkman en voormalig RvT-lid Jan van Leeuwen bij De Breehoek hebben ingediend voor bewezen diensten. Werkman claimt recht op de vergoeding te hebben omdat hij (nadat al in een vroeg stadium duidelijk was dat hij het voorzitterschap niet zou accepteren) door de RvT en toenmalige directeur gevraagd was om als adviseur op te treden; Van Leeuwen vindt dat deze vergoeding hem toekomt vanwege extra inspanningen die hij heeft geleverd voor onder andere het schrijven van het saneringsplan.

Wie denkt dat Scherpenzeel door het besluit om het Kulturhus overeind te houden de grootste ellende nu achter de rug heeft, zou wel eens bedrogen uit kunnen komen. De beschuldigingen die via de media worden geuit, de verschillende interpretaties van hoe het achter de schermen werkelijk is gegaan, de suggestie van nog meer ellende die boven water gaat komen, de 'fragiel' genoemde begroting: het ziet er naar uit dat het laatste woord over De Breehoek voorlopig nog niet is gesproken.

advertentie
advertentie