´Als het ware gedragen´

RENSWOUDE Op de kast in de kamer een grote bos gladiolen, een boeket oranje rozen van de kinderen en een boeket bloemen van de buren. Ze zijn voor Jelly van den Bogaard die voor de zesentwintigste keer de Nijmeegse Vierdaagse heeft gelopen.

Van den Boogaard zit er zo fris als een hoentje bij, ,,Blaren, helemaal geen één. Vorig jaar, het was voor mij de vijfentwintigste keer, dacht ik: ik stop er mee, het is mooi geweest. Mijn slaapplek in Nijmegen, bij een oom van mijn man, was er niet meer. Ik moest een nieuwe plek zoeken. Dan doe je een oproep via Marktplaats. Het lukte, ik kreeg een eigen kamer.´´

GASTVRIJ Er verbleven nog enkele wandelaars. ,,'s Middags zaten we er lekker in de tuin uit te blazen". Jelly vindt het bijzonder hoe gastvrij ze in Nijmegen is onthaald. ,,Mensen die je niet kent, geven je zomaar de sleutel van hun huis.

Al pratend over de kilometers training die Jelly gehad heeft, blijkt dat dit voor haar niet zoveel kilometers zijn geweest. ,,Ik heb negen maar dertig kilometer gelopen en een paar keer een tweedaagse.´´

Dat de route was gewijzigd vond ze fijn, omdat het in het begin op dat traject dan ook niet zo warm was. Gelukkig was ik steeds vroeg gestart en was ik om 12.30 uur weer binnen.´´

ENORM Kijkend naar de bloemen op de kast en de medaille met het cijfer zesentwintig vraag ze zich af of ze nog wel zal doorgaan, nu het steeds drukker wordt op de route. ,,Ik schat die kans nu fifty-fifty in. Ik heb al wel weer een slaapplaats gereserveerd´´, geeft ze toe. ,,Al die mensen langs de route, dat is enorm, dat doet je wat. Je wordt als het ware gedragen. Er wordt je vanalles aangeboden: van melk en vla tot karnemelk en kersen. Zelf neem ik wel vanalles mee en ik neem ook niet alles aan wat er wordt aangeboden.