Indrukwekkende Dodenherdenking Scherpenzeel

SCHERPENZEEL Dodenherdenking  in Scherpenzeel was dinsdagavond 4 mei via een livestream op de Facebookpagina van de Oranjevereniging Scherpenzeel te volgen. Zo kon iedereen ondanks de coronamaatregelen de plechtigheden volgen. De uitzending werd verzorgd vanuit een cabin bij het Verzetsmonument aan de Molenweg. Na een korte inleiding van voorzitter Gert Overeem van het Comité 4 mei-herdenking Scherpenzeel, las kinderburgemeester Lisa van Garderen het gedicht Verstoppen’ voor, dit is geschreven door de 13-jarige Aaron Driedijk. 

‘Verstoppen om wie je bent,
verstoppen om wat je voelt,
verstoppen om wat je denkt.
Waar zou jij je verstoppen?

We denken terug waarom jij en ik
ons niet meer hoeven te verbergen.
Laat verstoppertje alleen een spel zijn,
zodat wij allen in de vrijheid kunnen leven en kiezen
en elkaar zien zoals wij zijn.’

Na de kinderburgemeester nam burgemeester Eppie Klein het woord. Hij begon met het noemen van elf namen: Wim van Beek, Hans Blankenberg, Gijsbert van de Burgt, Jan van Ginkel, Jacob Dirk Kraay, Gerard Lagerwij, Cornelis ter Maaten, Cornelis van Steenbergen, Aart van Steenbergen, Joachem van Steenbergen en Pieter Veenendaal.

,,Het zijn de namen van de elf Scherpenzeelse verzetsstrijders, die in de Tweede Wereldoorlog ook voor onze vrijheid zijn gestorven. Het monument is ter nagedachtenis aan deze elf verzetsmensen, die in de strijd tegen de bezetter zijn omgekomen. Het monument hier aan de Molenweg draagt het beeld van een knielende man; hij draagt een fakkel als symbool voor het verzetsvuur. Zo droegen zij het verzetsvuur in hun hart en zij knielden vanuit naastenliefde, voor de vrijheid en ons vaderland. 

In de huidige tijd wordt er veel gevochten, met woorden, met dogma’s, met wapens en hoe menigmaal wordt dat ervaren als discriminatie en onderdrukking. Het ontnemen van vrijheid: vrijheid in doen en laten, in woorden en gedachten. In de huidige tijd wordt het gevoel gewekt, dat we met een aantal beperkingen in ons persoonlijke leven ten behoeve onze eigen en de maatschappelijke volksgezondheid, hetzelfde ervaren. En, toch ben ik van mening, dat dit aspect zo geheel anders en onvergelijkbaar is.‘Slechts wie de vrijheid missen moet, weet hoeveel zij waard is’

Beste plaatsgenoten, jongeren, ouderen en kinderen, lieve mensen. Graag wil ik benadrukken, dat we kunnen en mogen beseffen, dat we de vrijheid hebben ondanks ons doen en laten. Laten we vooral in gedachten zijn bij allen, bij hen die het gemis ervaren, omdat hun geliefde het leven heeft gegeven kortere of langere tijd geleden, voor onze vrijheid. En daarom is het zo goed, dat we deze herdenking aan de vooravond van Bevrijdingsdag hebben. Het stemt ons nadenken en het geeft ons de waarde van die vrijheid en vreugde. Daarom besluit ik straks deze dodenherdenking 4 mei 2021 met het zo treffende en toepasselijke gedicht van Nicolaas Beets, voor allen, met de stille gedachte in het herdenken. Herdenken is immers het nadenken over wat er is gebeurd. Maar het is meer dan denken. Herdenken betekent ook her-voelen of her-beleven. Het kan diepe gevoelens van rouw en verdriet oproepen. Het brengt ook verder. Rouw is een proces van loslaten. Komt er nog een keer licht aan het eind van de donkere tunnel? Komen er nog nieuwe perspectieven? Gaan er nog weer lampjes branden in mijn binnenste of blijft het altijd zo donker?

Daarom besluit ik met het gedicht van Nicolaas Beets, waarin na, strijd, zorg en verdriet, de vrede en de vreugde wordt ontmoet.

‘De moerbeitoppen ruisten;
’God ging voorbij;
Neen, niet voorbij, hij toefde;
Hij wist wat ik behoefde,
En sprak tot mij.
Sprak tot mij in de stille,
De stille nacht;

Gedachten, die mij kwelden,
Vervolgden en ontstelden,
Verdreef hij zacht.
Hij liet zijn vrede dalen
Op ziel en zin;
‘k Voelde in zijn vaderarmen
Mij koesteren en beschermen,
En sluimerde in.
De morgen, die mij wekte
Begroette ik blij.
Ik had zo zacht geslapen,
En Gij, mijn Schild en Wapen,
Waart nog nabij.’.’’

Na de toespraak van burgemeester Klein klonk bij het monument de taptoe, verzorgd door muziekvereniging Caecilia. De twee minuten stilte werd afgesloten door het Wilhelmus. Daarna volgde de kranslegging. De eerste krans werd gelegd door de twee burgemeesters namens de gemeente Scherpenzeel. De tweede krans werd gelegd door Martin Brouwer.en Gert Overeem namens het Comité 4 mei-herdenking Scherpenzeel, de Oranjevereniging Scherpenzeel, de Scherpenzeelse veteranen en de Stichting Grebbelinie In Het vizier. Gert Overeem sloot de herdenking af met het gedicht Herinnering van Nathalie van der Zande en wees hij op de mogelijkheid om virtueel bloemen te leggen bij de monumenten in Scherpenzeel via de website www.4en5mei.nl onder het kopje “thuis herdenken”. Tot slot sprak hij de hoop uit iedereen dat volgend jaar weer bij het monument aanwezig kan zijn.

Herinnering (Nathalie van der Zande)

Diep weggestopt tussen gedachten
Ligt nog steeds de herinnering
Aan een zwart en grauw verleden
Vol angst en marteling

Maar wie houdt de herinnering levend
Als niemand die nog bij zich draagt
Wie zorgt dat het niet wordt vergeten
Dat de herinnering niet wordt weggejaagd

Elk jaar eraan denken
2 minuten, heeft dat zin ?
Even stilstaan bij wat geweest is
Het is niet veel, maar een begin.