Clubman Jouke van Elst in glansrol bij winnend Scherpenzeel

SCHERPENZEEL Jouke van Elst kon gisteravond zijn geluk niet op. De 34-jarige routinier, clubman pur sang bij Scherpenzeel, stond bij de inhaalwedstrijd tegen Zwaluwen voor het eerst in 2,5 jaar tijd in de basis. Prompt beëindigden de blauw-witten de neerwaartse spiraal met een knappe 2-3 uitzege: ,,Dit had ik totaal niet aan zien komen.”

Jouke van Elst belde maandagavond met trainer Jürgen Schefzcyk. De verdediger, de enige jongen uit het dorp die de afgelopen jaren de opmars van de vierde klasse naar de hoofdklasse meemaakte, maakte zich weinig illusies meer. Afgelopen zaterdag, toen Scherpenzeel met 1-4 onderuit ging tegen Achilles Veen, kwam hij ondanks alle personele problemen niet eens aan bod, zelfs niet als invaller. Mike Peters kreeg toen speeltijd. ,,Ik ken mijn plek bij Scherpenzeel echt wel, maar nu had ik het gevoel dat ik helemaal achteraan in de rij stond. Dit terwijl ik superfit ben. Al wekenlang.”

Het gebrek aan speeltijd deed Van Elst besluiten om last minute een weekendje wintersport te boeken. ,,Dat ik wilde ik de trainer dus even vertellen.” Maar bij dat gesprek kwam de aap uit de mouw: Van Elst kreeg van Schefczyk te horen dat hij een dag later in de basis zou beginnen. Het betekende zijn eerste basisplek in de hoofdklasse. Voor het eerst in 2,5 jaar tijd, waarin hij met veel blessureleed kampte, stond hij dus weer aan de aftrap.,,Dit had ik totaal niet aan zien komen.”

Zijn opdracht? De defensie leiden, zorgen dat het elftal uiterst compact speelde en zo min mogelijk kansen weggeven. Die klus kun je wel aan Van Elst, die ook de aanvoerdersband droeg, wel overlaten. ,,Je moet mij niet met veel ruimte in mijn rug laten spelen, maar dit is precies waar mijn kracht ligt. Coachen, de jongens scherp houden om elke tweede bal te veroveren, de ruimtes klein maken. Ons doel was om die gasten in de omschakeling pijn te doen.”

NIET GESCOORD Dat plan pakte in Vlaardingen uitstekend uit, ondanks dat Scherpenzeel na een ongelukkige handsbal al vroeg met 1-0 achter kwam. Maar al vlot volgde het antwoord van de bezoekers: uit een vrije trap leek Van Elst zelf de 1-1 te scoren. Althans, zo stond dat vermeld op de sociale media: ,,Maar ik moet eerlijk zijn”, lacht Van Elst. ,,Ik heb die goal niet gemaakt. Dat had het verhaal misschien mooier gemaakt, maar Anouar Tmim gaf de bal het laatste zetje.”

Het kon de pret zeker niet drukken, want Scherpenzeel trok na de pauze, waarin de wedstrijd zelfs nog gestaakt werd, de zege naar zich toe. Mark de Graaf, die zaterdag genoegen moest nemen met een invalbeurt, zorgde voor de 1-2. ,,De coach van de tegenstander ging door het lint. Eerst kreeg hij geel, omdat hij vond dat de scheidsrechter een handsbal niet gezien had. Daarna wilde die coach de gele kaart uit de handen van de scheids halen en dan weet je wel wat er gebeurt. Die coach kreeg rood en bleef schelden. Om die reden moesten we naar binnen.”

Na een afkoelingsperiode moest Scherpenzeel nog een kwartier overleven. Nehkomi Veldt leek zijn ploeg met de 1-3 in veilige haven te brengen, maar Zwaluwen had een minuut later de aansluitende 2-3 op het bord. ,,Het werd echt nog razend spannend, maar we hielden stand. Als je bedenkt in welke negatieve flow we zaten en als je ziet hoeveel mensen we misten, dan is dit een geweldige opsteker. Dit hadden we als team echt nodig.”

DILEMMA Wat zichzelf betreft, voelde de driepunter in Vlaardingen ook als een persoonlijke overwinning. ,,Inderdaad, het voelde voor mij dat alles op zo’n avond voor mij samen viel.” Het betekent dat Van Elst wel nog een dilemma heeft: het ski-uitje van komend weekeinde staat nog op de planning, terwijl zijn kans op speeltijd voor het duel met Jodan Boys na gisteravond is toegenomen. ,,Ik denk dat annuleren met het oog op het thuisfront ingewikkeld is. We gaan waarschijnlijk wel naar de sneeuw toe”, aldus Van Elst. ,,Maar daarna hoop ik natuurlijk mijzelf weer te laten zien.”