'Omgaan met elkaar vanuit besef dat je mens bent, geen nummer'

SCHERPENZEEL Wim (55) en zijn vrouw Janneke den Boer begonnen 20 jaar geleden met een eigen bedrijf. Hij startte vanuit zijn eigen huis aan de Bruinhorsterlaan in Scherpenzeel. Zijn eerste doel was geenszins een bedrijf met veel werknemers. Hij zocht het meer in de geleverde kwaliteit. In het zakendoen speelt zijn geloof een grote rol.

,,Dat deed ik twintig jaar geleden samen met mijn vrouw. Het is zeker geen carrièreplanning geweest. Het is op ons pad gekomen. Het begon uit een vorm van onvrede over een bedrijf waar ik hiervoor werkte. Het is eigenlijk een bijzonder verhaal. We hadden vier kinderen en de jongste was nog maar net geboren. In het begin was het hard werken. Financieel zaten we er niet op te wachten. Er was genoeg werk, maar niet voldoende personeel. Ik had jarenlang met een stropdas rondgelopen en moest nu weer volop aan de bak. We zijn begonnen op de babykamer en de schuur was de opslag. In geloof hebben we deze stap mogen zetten. Ik maakte in het begin weken van 80 uur. Omdat er werk genoeg was, kwamen er toch snel jongens bij. Gevolg was dat ik weer snel op kantoor zat. Privé hebben we in die tijd veel tegenslag gehad en dat was niet altijd makkelijk. Toch hebben we, terugkijkend, hele goede jaren gehad", zegt Wim den Boer.

[Hebben jullie als bedrijf ambities voor de toekomst?

,,Ja, aan de ene kant wel. Ik heb nooit het idee gehad om het bedrijf groter en groter te maken om mee te kunnen doen. Er zou nog wat personeel bij kunnen, een bepaalde grootte is wel wenselijk. Maar ik streef niet naar een bedrijf van tussen de 50 en 100 man. Ik streef meer naar een hoge mate van kwaliteit. Dat gaat alleen met goede mensen. We hebben goede jongens en een vast team. Ik heb weinig verloop in het personeel. In de mindere jaren heb ik er ook alles aan gedaan om de mensen te behouden. Het had financieel namelijk ook anders gekund. En nu merk je dat de jongens ook trouw terug zijn. Maar je moet blijven opletten, want er wordt in deze tijd aan hen getrokken."

[Is de wijze waarop je leiding geeft aan het bedrijf gebaseerd op bepaalde principes?

,,Het gaat om het morele gedrag van mensen. Ik zal dat met een voorbeeld duidelijk maken. Ik liep eens door de stad en een aantal jongens van een jaar of 13, 14 was op een verkeersbord geklommen en wipte heen en weer. Ik zei toen: ´Doe eens normaal, ga daar eens af.´ Ik kreeg toen een vraag terug waar ik zo direct geen antwoord op had: ´Wat is normaal?´ Mensen weten niet meer wat normaal is. Ik denk dat we daardoor een scheefgroei zien in sociale omgangsvormen. Wij zijn binnen het bedrijf bezig om met respect met elkaar om te gaan en er, sociaal gezien, voor elkaar te zijn. Dat is lastig, want de lat ligt hoog. Ik denk dat we daarin anders zijn dan veel andere bedrijven. Ik denk dat hier de mogelijkheid wordt geboden je veilig te voelen en dingen te zeggen. Er zit geen drempel in mijn kantoor. Ik heb hier gesprekken over lief en leed, maar ook over geloof. Bij dat laatste gaat het vaak over misvattingen, misstanden of levensvragen. Let wel, het is hier zeker geen sociale werkplaats. We werken om geld te verdienen. Maar we gaan met elkaar om vanuit het besef dat je een mens bent en geen nummer."

[Hoe heeft deze manier van kijken invloed op de klantenkring van het bedrijf?

,,De klantenkring neigt daar ook naar toe. Als de jongens bij de klanten lopen, wordt opgemerkt hoe ze met elkaar omgaan. Ze kunnen met onze monteurs praten. Onze werknemers zijn ambassadeurs van het bedrijf. Natuurlijk is niet iedereen gelijk en er worden fouten gemaakt, maar het gaat om de gedachte erachter. We willen betrouwbaarheid uitstralen. We hebben niet alleen oog voor het geld, maar ook voor andere zaken. Zoals gezegd, dat valt op. We hebben klanten die daarom al heel lang een relatie zijn."

[Speelt je geloofsovertuiging ook zo'n rol?

,,Ieder mens neemt zichzelf in het leven mee. Wie je ook bent, of je een kind van God bent of niet. Je neemt je genen, je opvoeding, de krassen op je ziel mee. Ik ben een nakomertje. Mijn vader was van 1919 en hij zat in het verzet in de Tweede Wereldoorlog. Mijn moeder was 42 jaar oud toen ik geboren werd. Er zat dus een generatiekloof tussen. Ik ben er niet mee opgegroeid dat je over geloof sprak met elkaar. Er moest gewerkt worden. Ik heb alleen de LTS gehad en als ik door had willen leren, moest ik dat maar in de avonduren doen. Daardoor leerde ik niet om over dat wat er binnenin mij speelde te praten. Ik kreeg toen verkering met Janneke. Bij haar in de familie werd wel meer over bijvoorbeeld de preek of het geloof gesproken. We zijn getrouwd en dat heeft mij erg veranderd. Ik was zo rond de 25, 26 jaar toen ik werkelijk tot geloof kwam. Daarnaast heb ik al zo'n 30 jaar een goede vriend, een volle neef van Janneke. We zien elkaar eens in de twee weken en bellen elkaar een paar keer in de week. Dat is al jaren zo. Hij heeft in het hele land gewoond, maar de vriendschap is gebleven. Door hem ben ik ook veranderd en ben meer over mij geloof gaan praten. En zo sta ik als werkgever met het geloof in het bedrijf. Voor mij is dat één."

[Hoe zijn je ouders van invloed geweest in je leven?

,,Tegenvallers maken we allemaal mee. Mijn vader en moeder zeiden daar een paar mooie dingen over. Het eerste was dat we oog moesten houden voor het feit dat het altijd slechter kon. Het tweede punt was, en dat vond ik altijd een mooie uitspraak, dat je mocht treuren als alles van je werd afgenomen. Dat mocht, daar was ruimte voor. Maar let wel op. Je moet door. Je moet de eerste stap nemen om weer opnieuw te beginnen. Recht dus je rug, je mag treuren, maar blijf niet zitten in je verdriet. Dat hebben ze mij altijd voorgehouden."

[Welke christelijke principes pas je toe in het zakendoen en schuurt dat wel eens in de praktijk?

,,We worden allemaal verleid. Je komt soms op glad ijs en dan vraag je jezelf af: ´Hoe ga ik hiermee om?´ Dat schuurt zeker wel eens. Ik heb het over het eerlijk zaken doen. Binnen het bedrijf moet je eerlijk zijn naar de werknemers. Zakelijk gezien moet je afwegen wat je vertelt, of het goed of slecht gaat. Je kan ook niet alles vertellen, maar principieel gezien gaat het wel om eerlijkheid. Dat begint bij jezelf. Je speelt mensen bijvoorbeeld niet tegen elkaar uit. Je stuurt geen monteurs met een halve waarheid naar een klant. Transparant en betrouwbaar zijn, daar gaat het om. Deze benadering heeft met mijn opvoeding te maken, maar heeft ook een relatie met mijn religieuze achtergrond. Iedereen weet waarvoor ik sta in het bedrijf."

[Dat is binnen het bedrijf, hoe gaat het daarbuiten?

,,Als ik weet dat iemand niet op de juiste manier aan de centen komt, ga ik er niet voor werken. Maar eerlijk gezegd, dat weet ik vaak niet. We werken regelmatig voor vastgoedeigenaren. Hoe die deals gaan, weet ik niet en het is ook niet mijn verantwoordelijkheid. Wanneer iemand mij voor een zakelijke deal wil misbruiken, weiger ik de opdracht. Dan zien mensen dat je anders bent dan anderen. Het valt op. Een architect in hartje Utrecht zei een keer tegen mij tijdens een vastgoedborrel: ´Wim, ik heb van jou geleerd om goed te doen. Ik weet wat jouw principes zijn, omdat ik een gesprek met jouw jongens heb gehad. Ik heb gezien waar je voor staat. Dat vind ik geweldig. Ik ben één middag in de week in een bejaardenhuis koffie en thee gaan schenken.´ Ik wilde die pluim niet hebben, maar ik vond het wel heel bijzonder. Blijkbaar had ik iets laten zien van wat het is om met Jezus te leven."

[Welke van de 10 geboden wordt het vaakst overtreden in het zaken doen?

,,Hebzucht is wel een ding in het bedrijfsleven. Het gaat heel vaak om uiterlijkheden. Een ander punt is de MeToo discussie die heel wat stof heeft doen opwaaien. Vrouwen, binnen of buiten het bedrijf, benader ik altijd met gepaste afstand. Dat heeft ook alles te maken met betrouwbaarheid en vertrouwen. Ik denk dat wanneer je naar de 10 geboden kijkt, verleiding en begeerte binnen bedrijven veel meer een een thema zijn dan je zou denken."

[Zijn jullie als bedrijf maatschappelijk actief?

,,Wij doen dat zeker en graag in stilte. Dat is vaak niet zozeer in geld, maar wel door kleinschalige projecten mogelijk maken en mensen te ondersteunen. Dan gaat het bijvoorbeeld om uren of om spullen. Als iedereen wat doet, en het hoeft niet veel te zijn, verander je de wereld een beetje. Dat is de gedachte erachter. Dat ligt ook binnen ons bereik. Kleine bedrijven, zoals de onze, willen graag wat bijdragen als ze maar zien waar het blijft en merken wat het effect is. Wanneer we wel geld geven, is dat voornamelijk aan projecten uit ons netwerk. We maken daarin keuzes. Vaak zijn we als bedrijf al betrokken bij het reilen en zeilen van een organisatie. Daar doen we dan iets voor terug, bijvoorbeeld bij kerken of diaconale projecten. Maar ook de organisatie van Sinterklaas of Koningsdag kan op onze steun rekenen."

[Hoe duurzaam zijn jullie?

,,In het verwerken van afval hebben we bijna een milieustraat in het bedrijf. Wij gooien niet alles in de container. In onze branche zijn er veel mogelijkheden tot besparing. We importeren bijvoorbeeld een eigen ledverlichtingslijn uit China. Daardoor kunnen we deze duurzame oplossing betaalbaar en voor meer mensen bereikbaar maken. Met een bedrijvenpool in de regio zijn we ook met deze zaken bezig. Een tijd terug is er een beurs georganiseerd om mensen daarvan bewust te maken. Maar we moeten wel opletten, want sommige mensen zijn, als het gaat om duurzaamheid, echt de weg kwijt. Daar kan ik nog een hele tijd over praten."